6. Sözlük

Aks grubu
Tekerleğin küçük tekerleğe takıldığı bağlantı. Normalde, somunlu dişli pim, pullar, tüp ve gerekirse ara parçalardan oluşur. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Bilye yuvası halkası
Küçük tekerleğin yuvarlanma mekanizmalarını çevreleyen parça.

Cıvata deliği
Konsolun üstünde açılan ve küçük tekerleği ekipmana bağlamak için kullanılan delik.

Delik
Aks grubunu ve dönmeyi kolaylaştıran yuvarlanma mekanizmalarını (bilyeli yatak, makaralı yatak, kaymalı yatak, vb.) barındırmak için tasarlanan tekerleğin orta bölümü. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Konsol
Tekerlek ile ekipman arasındaki bağlantı parçası. Normalde, tüm tekerlekler ekipmana uygulanmak için bir konsol kullanmalıdır; aksı ekipmana yerleşik olan tekerlekler için istisna uygulanır. Döner konsol: çalışma yönü değiştikçe dikey ekseni etrafında döner; döner plakalı konsol, açık delikli döner konsol ya da kollu döner konsol olabilir. Döner konsola fren takılabilir. Sabit konsol: dönmez; tekerleği düz bir çizgi boyunca hareket ettirmek için tasarlanmıştır. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001- ISO 22877:2004

Fren
Konsolun kendi ekseni etrafında dönmesini, tekerleğin dönmesini ya da küçük tekerleğin (tekerlek ve konsol donanımı) dönmesini engelleyen bir alettir. Ön, arka frenler döner küçük tekerlekler üzerine monte edilebilir. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Merkez pim
Plaka, çatal ve bilye yuvası halkasını birleştiren döner konsol parçası; merkez pim sayesinde plaka ve çatal tek bir parça oluştururken, bilye yuvası halkası kendi ekseni etrafında dönmek için serbest kalır.

Çarkın merkez gövdesi
Çarkın merkez gövdesi, kapağı deliğe bağlayan çark parçasıdır. Çeşitli şekillerde ve farklı malzemeler ile üretilmiş halde üretilir, tek bir parça halinde veya birbirine bağlı iki ya da daha fazla parça şeklinde olabilir Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Kapak
Tekerleğin dış halkası; çeşitli malzemelerden yapılabilir ve tekerleği karakterize eder. Kaplama, tekerleğin merkez gövdesiyle birleştiğinde sabitlenir ve tekerleğin merkez gövdesine mekanik olarak monte edildiğinde yerleştirilir.

Dinamik taşıma kapasitesi
Tekerleğin taşıma kapasitesi, Avrupa UNI EN 12532:2001 ve Uluslararası ISO 22883:2004 standartları uyarınca tekerleğin destekleyebileceği maksimum yük değeri (N cinsinden ifade edilir) tanımlanır. Sabit hız (4 km/h, 1.1 m/s) altında yapılan dinamik testler, elastik dönen şeritli (90 Shore A’ya kadar sertlik) tekerlekler için çapın %5’ine ve sert dönen şeritli (90 Shore A’dan büyük sertlik) tekerlekler için çapın %2,5’ine eşit yükseklikle, tekerlekte çalışma verimini etkileyecek kalıcı deformasyon olmaksızın 500 adet 100 mm genişliğinde engelin aşılmasını gerektirir.

Yönlülük
Bir nesnenin önceden belirlenmiş bir yönde hareket etmeye devam etme olasılığı.

Toz lastiği
Döner konsolun, yuvarlanma mekanizmalarını koruyan parçası.

Çatal
Tekerleği destekleyen sabit veya döner konsol parçası; normalde yukarından aşağıya doğru “U” şeklindedir. Tekerleğin aks grubunu taşıyan delikler, çatalın tabanına açılır; döner mekanizmalar üst tarafa kurulur. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Sertlik
Bir malzemenin başka bir malzeme tarafından nüfuz edilme eğilimi. Spesifik koşullar altında malzemedeki spesifik kuvvetin nüfuz etme boyutunu değerlendirmek için kullanılan tecrübeye dayalı deneylerle ölçülür. Girim sertliği nüfuzla ters orantılıdır. Bir malzemenin sertliği ölçmek için farklı testler gerçekleştirilebilir. En yaygın kullanılan testlerin bazılarında Shore A ve Shore D durometreler kullanılır: A tipi durometre daha yumuşak malzemeler (elastomerler) için kullanılırken, D tipi daha sert malzemeler için (termoplastik malzeme, polipropilen) kullanılır. Referans standartlar: UNI EN ISO 868:1999 - ASTM D 2240-2004

Manevra kabiliyeti
Bir nesnenin, çalışma yönünü kolayca değiştirebilmesi.

Plaka
Konsolun, ekipman bağlantısı için kullanılan delikli ya da yuvalı üst bölümü. Farklı şekillerde yapılabilir: dört yerleştirme deliği olan dikdörtgen biçiminde, dört yerleştirme deliği olan kare biçiminde, üç yerleştirme deliği olan üçgen biçiminde, cıvata deliği olan daire biçiminde, kollu daire biçiminde. Referans standart: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Yuvarlanma direnci
Operatörün düz yollarda yorgunluk olmadan uzun süreler boyunca hareket ettirebileceği her bir tekerlek için geçerli olan maksimum yük değeri (N cinsinden ifade edilir).

Statik yük
Sabit bir tekerleğin kalıcı değişiklikler oluşmadan kaldırabileceği maksimum yük değeri (N cinsinden ifade edilir). Referans standartlar: UNI EN 12527:2001 - ISO 22878:2004

Kol
Küçük tekerleğin, ekipmandaki deliğe bağlanması için kullanılan dik ucu. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004

Yırtılma dayanımı
Malzemenin bir kesiğin yayılmasına direnme kapasitesi. ASTM D 624b-2000 - UNI 4914:1987 standartlarında tanımlanan koşullar altında yapılan bir testle ölçülür. Bu test sırasında, çekiş gücü altına yerleştirilen test parçası üzerinde çekme kuvvetine dikey bir kesik açılır.

Diş
Tekerleğin dış yüzeyi; tekerleğin yere temas eden bölümü. Düz ya da yer tutuşunu artırmak için kabarık desenli olabilir.

Vulkanizasyon
Kauçuk gibi bazı maddelere, plastik özelliklerini ortadan kaldırmak ve onları tamamen elastik hale getirmek için sülfür veya sülfürlü bileşiklerle uygulanan işlem.

Tekerlek
Kendi ekseni etrafında dönerek kayma hareketinin yerini yuvarlanma hareketinin aldığı yuvarlak mekanik donanım. Tekerlek aşağıdaki bileşenlerden oluşur: lastik tırtılı, kaplama, tekerlek merkez gövdesi, delik ve yuvarlanma mekanizması. Kullanılan farklı yapı versiyonlarına ve malzemelere bağlı olarak, tekerlekler dört ailede sınıflandırılabilir: kauçuk, poliüretan, monolitik (sert lastik tırtılı) ve pnömatik. Referans standartlar: UNI EN 12526:2001 - ISO 22877:2004