3. TEKNİK NOTLAR

3.1 Bağlama

Teknopolimer iletim elemanları, hem teknopolimer hem de metal dişliler ile birlikte kullanılabilir. Metal dişliler ile bağlama durumunda, metalin daha yüksek termal iletkenliği operasyon sırasında biriken ısının daha hızlı kaybına olanak verir. Metal-teknopolimer bağlama durumunda, teknopolimer dişlinin aşınması daha düşük olduğundan metal pinyon ve teknopolimer dişli en iyi seçenektir.

3.2 Çalışma uzaklığı

Çalışma uzaklığı I, dişlilerin monte edildiği millerin merkezleri arasındaki mesafedir ve aşağıdaki formül ile elde edilir:

d₁ ve d₂ dişlilerin diş açıklığı çaplarıdır.

İki dişlinin optimum düzeyde birbirine geçmesi için, iki milin merkezi arasında pozitif bir diş boşluğu olmalıdır: dişlilerin monte edildiği millerin iki merkezi arasındaki etkisi mesafe, çalışma uzaklığından (I) biraz uzundur. Diş boşluğu olmadan veya negatif bir diş boşluğu ile birbirine geçme durumu, dişler arasındaki sürtünmeyi artırarak çalışma sıcaklığını artırır ve yıpranma ve strese direnci azaltır. Bu sorunların önüne geçmek üzere ELESA dişlileri için aşağıdaki toleranslar önerilmektedir:

modül 0.5 – 1.0 – 1.5 için (+0.03 +0.1)
daha büyük modüller için (+0.08 +0.3)

3.3 Yağlama

Takviyeli teknopolimer dişlilerin en önemli avantajlarından biri, polimerlerin içsel yapısı sayesinde yağlamaya ihtiyaç duymadan onları kullanabilme olanağıdır. Bununla beraber, sürtünme ve yıpranmayı azaltarak ürünün hizmet ömrünü artırmak için mümkün olduğunda yağlama yapılması tavsiye edilmektedir. Elesa dişlileri için lityum sabun ve sentetik yağ bazlı yağlama gresi kullanılması önerilir.

Eşit kullanım koşulları altında (dakikada devir sayısı ve tork), yağlama maddelerinin kullanımı kuru koşullarda çalışmalarına kıyasla dişlilerin hizmet ömrünü büyük ölçüde artırmaktadır.

3.4 İşleme

Teknopolimer düz dişlilerin düzgün çalışması için, mekanik işleme şekil 3’te gösterildiği gibi kıskaçların dişler üzerine yerleştirilmesiyle sağlanmalıdır. Kıskaçların çapı, dişlinin ucuna bakılarak çevrilmelidir.

3.5 Malzemeler

ELESA düz dişlileri ve dişli çubukları cam elyafı takviyeli poliamid bazlı teknopolimerden yapılmıştır. Bu malzeme tipinin ana mekanik özellikleri şunlardır:

burulma ve çekme dayanımına yüksek direnç (asetal reçinesinden yaklaşık üç kat daha yüksek);
yüksek sıcaklıklara iyi direnç;
özellikle çelikle karşılaştırıldığında düşük sürtünme katsayısı. Buna göre, teknopolimer dişliler yağlamaya izin verilmediği durumlarda bile kullanılabilir;
düşük özgül ağırlık, teknopolimer dişlilerin metal dişlilere göre hafifliği;
yüksek boyutsal stabilite; yıpranma, kimyasal ajanlar ve burulmaya karşı yüksek direnç.